بچرخ تا بچرخیم

دیروز ایمیلی دریافت کردم با این محتوا:

شركت مخابرات ايران از تاريخ 20 آبان ماه امسال به تمامي افرادي كه از Yahoo در داخل ايران استفاده مي‌كنند يك ايميل خواهد زد با عنوان "Carte internet majani". هنگامي كه اين ايميل را باز كنيد يك KeyLogger با حجم 32 كيلوبايت روي دستگاه شما نصب مي‌شود و از اين پس هر متني را كه تايپ كنيد در هر 20 دقيقه به آدرس ايميل research@irantelecom.ir فرستاده خواهد شد كه كاملاً قابل خواندن است.
به هيچ وجه اين ايميل را باز نكنيد.
اين پيغام را به دوستان خود نيز برسانيد.

یک روی سکه این پیام با براداشت ساده از متن مذکور حاصل می شود و آن چیزی نیست به جز همراهی و با هم برای حفظ حریم خصوصیمان دربرابر دولتی که به تجاوز به حریم خصوصی افراد در جامعه متهم است. شاید اکثر کسانی که این پیام را دریافت می کنند بدون هیچ سئوالی این پیام را برای دوستان خود ارسال نمایند تا همان زنجیره معروف به مقاومت مدنی را کامل کنند. شاید کمتر کسی از خود بپرسد که آیا این حقیقت دارد؟ معمولا کارنامه حکومت در این زمینه اینقدر سیاه است که مثل چوپان دروغگو وقتی راست هم بگویدکسی باور نمی کند. اگرچه با شناختی که از زیر ساختهای مورد نیاز برای آرشیو کردن این اطلاعات دارم، تقریبا چنین کاری را غیر ممکن می دانم و این نکته ایست که کمی از روی دیگر سکه را نمایان می سازد.
به نظر من این گونه ایمیل ها که در بعضی موارد با مقاصد خیرخواهانه و گاهی دوست مدارانه و در بعضی موارد هم با انگیزه اقتصادی به گردش دعوت می شوند، چنبه های کاملا آماری دارند. و دقیقا سوژه مورد بررسی آماری در این تحقیق همان انگیزه به چرخش درآرودن ایمیل می باشد.
فرض کنید برای بررسی میزان اعتماد مردم به حکومت و میزان آمادگی کاربران اینترنتی در مقاومت های مدنی، ایمیلی با محتوای درج شده در ابتدای مطلب، تولید شود و از دوستان خود بخواهیم که این ایمیل را برای دوستانشان بفرستند.
اگر من به عنوان یک محقق در یک موسسه آماری این قصد را داشته باشم، به یکی از بانکهای اطلاعاتی ایمیل کاربران اینترنتی مراجعه می کنم و با تقسیم ایمیلها به N گروه تصادفی ایمیل مذکور را برای این گروههای مستقل ارسال می کنم و در نهایت منتظر بازگشت ایمیل ارسال شده به M ایمیل باکس شناخته شده خودم می شوم. در نهایت با متوسط گیری روی تعداد بازگشت ها به تعداد ارسال ها می توانیم معیارهای آماری خوبی برای پاسخ به سوژه مورد بررسی داشته باشیم.
حال می ماند که این آمار مورد علاقه چه گروهی می باشد. خیلی از گروهها و سرویس های اطلاعاتی می توانند برای مدلل کردن تحلیل های خود دست به اینگونه تحقیقات بزنند. اما آن دسته ای که من بسیار مایلم آنها به دنبال این تحقیقات باشند، همان حکومت جمهوری اسلامی ایران است که شاید با دیدن این آمار کمی هم به فکر فرو روند و در سیاست های فرهنگی و اطلاعاتی خود تجدید نظر نمایند.
برای ارسال این پیام مهم به حاکمان، من هم ایمیل مذکور را برای دوستان خود ارسال می کنم.