در سخنرانی اوباما بارها از میراث حاصل از زحمات و فداکاری های نسل های قبلی آمریکایی سخن به میان رفت. همچنین با افتخار از دموکراسی و قانون اساسی آمریکا به عنوان با ارزش ترین و گرانبهاترین میراث ۳۰۰ ساله آمریکا یاد شد. امیدوارم این فقط حس من نباشه، چون در این لحظه به ملتی که می توانند به پدران خود افتخار کنند رشک بردم.
وقتی از خودم می پرسم آیا ما به میراث پدرانمان افتخار می کنیم؟ من به مشروطیت و اهداف آن افتخار می کنم به انقلاب ۱۳۵۷ و آرمان های آن افتخار می کنم ولی آنچه کا امروز به عنوان میراث در دستان خود داریم نه تنها مایه افتخار نیست که باعث شرم ساری است. سوال بزرگی که باید از پدرانمان بپرسیم این است که چرا با همه تلاش ها و کوشش های شما برای اصلاح با آن همه اندیشه های مترقیانه با افکار دموکراتیکی که می توانست امروز ۱۰۰ ساله باشد، با این همه، چرا ما هنوز گرفتار استبداد هستیم. چرا حرکتی که در ۱۰۰ سال پیش تصمیم گرفت حکومت را با عقل جمعی اداره کند، در نهایت امروز به ولایت فقیه منجر شده است؟
آیا به عنوان یک جوان ایرانی فقط باید به اندیشه ها و آرمان های شما افتخار کنیم؟ آیا این درست است که با اما و اگر میراث واقعی پدرانمان را که امروز باعث گرفتاری مان شده است کتمان کنیم؟
و وقتی که امروز می اندیشم که روزی فرزندم همین سوال ها را از خود درباره میراث نسل من می پرسد، برخود می لرزم.
0 نظرات:
ارسال یک نظر