برای سعید رضوی فقیه

سعید رضوی فقیه در مراجعت به ایران بازداشت شد. این خبر تاسف بار را امروز صبح خواندم.
به یاد دارم که آخر بار پیش از انتخابات دور نهم ریاست جمهوری بود که سعید از فرانسه آمده بود و تمام تلاش خود برای ترقیب تحریمی ها به شرکت فعال در انتخابات را بکار بسته بود. در ستاد انتخابات دکتر معین، هنگامی که با جوانان زندان کشیده روبه رو می شد، هر چند آشنایی قبلی نداشت، ولی بی درنگ روبوسی می کرد و اندوه و تاسف را در چهره اش می دیدی، سعید درد کشیده بود.
امروز دوباره در بند است، برای آزادی، برای آینده ایران که نگران اوست، برای آسایش و آرامش فرزندش در سرزمینی که امروز اشغال شده، برای رهایی از درد استبداد، برای هویتی که رو به فراموشی است، برای عزتی که به زردرویی می نماید و برای تمامی آرمان هایی که به نسل او قول داده بودند ولی دریغ از ذره ای خوش قولی.

سعید جان تو امروز دربندی زیرا حاضر نشدی به استراتژی «یا چفیه یا مصاحبه با صدای آمریکا» تن دردهی.
تو امروز در بندی زیرا با سختترین شرایط در فرانسه زندگی کردی ولی حاضر نشدی روزی خود را از به ظاهر مخالفان تندرویی طلب کنی که در نهایت عقبه همین دیکتاتوری موجود هستند.
تو امروز در بندی زیرا می دانند به آزادی و آزادگی معتقدی....

و تو روزی آزاد می شوی، ولی نیک می دانم که آزادی برای تو تا روزی که ایران آزاد نباشد معنا ندارد.