بومی شدن

گزیده ای از موسیقی کلاسیک موزارت و پاییز طلایی فریبرز لاچینی به صورت تصادفی در حال اجرا بود. با موزارت کار می کردم و می نوشتم ولی با پاییز طلایی حال می کردم و با شروع دوباره یک آهنگ از موزارت می دیدم که چه رویای خوشی بود. این هم پیانو هستش ولی فرقش اینه که بومی شده با دل ایرونی کوکش کردن، خیلی دوست دارم از یک غریبه با فرهنگ ایرانی بپرسم که وقتی اینو گوش می ده چه حسی داره مثل من میره روی ابرا یا نه.
همیه اینا رو نوشتم برای اینکه خودم هم داشتم بومی کردن رو فراموش می کردم. معجزه می کنه، مثل اینه که از جبر خطی استفاده کنی و کدینگ کانال رو طراحی کنی. موسیقی خیلی مثال قابل لمسی هستش، دوست دارم که توی مساثل اجتماعی هم پیدا کنم. یک مثال شاید تا حدی ملموس دیگه هم میتونه معماری باشه البته بازم این هنری هستش. الان چیزی به خاطرم نمی آید اگه یادم بیاد بازم می نویسم.
بخشی از پاییز طلایی رو می تونید از اینجا دانلود کنید: کلیک کنید