امروز صبح، خبر ساخت یک ترانه حماسی با عنوان "باردگر برخیز" برای خاتمی را در سایت امروز (اینجا) خواندم. می خواهم اینجا به چند نکته اشاره کنم و برداشت خودم را در رابطه با این ترانه بگویم:
1- ما اعتقاد نداریم خاتمی بیاید و حماسه بیافریند چون این تنها کاریست که می دانیم نمی تواند انجام دهد. خاتمی مرد تسامح و تساهل است و در این برهه برای حل مشکلات موجود که با سیاست های تند و حماسه آفرین دولت نهم حاصل شده، خاتمی را بهترین گزینه می دانیم و اگر خاتمی حماسه آفرین بود دیگر در حال حاضر گزینه مناسبی محسوب نمی شد.
2- خاتمی محبوب است نه برای اینکه سیاست مقاومت و جنگ و ستیز با مستبدین را در پیش می گیرد (که در کارنامه خود نشان داده که جنگجو نیست) بلکه او محبوب است چون به دموکراسی، آزادی اندیشه و قلم، به شعار زنده باد مخالف من، برابری زنان، حقوق اقلیت های مذهبی و ... اعتقاد دارد و با مشی آرام ولی پیوسته خود سعی می کند تا پایه های دموکراسی را در فرهنگ ایرانی برقرار و استوار نماید.
3- پس خاتمی را آنگونه که هست (زیباتر از یک حماسه ساز) به جامعه معرفی کنیم تا اولا مانند دوم خرداد با شعارهای حماسی سطح انتظار جامعه را بالا نبریم و دوما نیاز جامعه ایران که همان دموکراسی و قانون سالاری و اتفاقا کاریزما ستیزیست را با حماسه سرایی، به فراموشی نسپاریم.
0 نظرات:
ارسال یک نظر